Nynorskordboka
avrå, avråde
avråda
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å avrå | avrår | avrådde | har avrådd | avrå! |
har avrådt | ||||
å avrådaå avråde | avråder | har avrådd | avråd! | |
har avrådt |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
avrådd + substantiv | avrådd + substantiv | den/det avrådde + substantiv | avrådde + substantiv | avrådande |
avrådt + substantiv | ||||
avrådd + substantiv | ||||
avrådt + substantiv |
Tyding og bruk
rå (6, 2) frå
Døme
- kommisjonen avrådde forslaget
Faste uttrykk
- avrå seggjere om eit forsett