Nynorskordboka
kjensfolk, kjentfolk
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit kjensfolk | kjensfolket | kjensfolk | kjensfolka |
| eit kjentfolk | kjentfolket | kjentfolk | kjentfolka |
Tyding og bruk
- folk som ein kjenner;kjenningar
Døme
- sjå kjensfolk
- folk som er lokalkjende på ein stad
Døme
- snakk med kjensfolk før du går langt