Nynorskordboka
kink
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein kink | kinken | kinkar | kinkane |
Opphav
samanheng med kankTyding og bruk
- liten bøyg eller lita vriding
Døme
- gjere ein kink med hovudet
- brå smerte i rygg eller nakke
Døme
- få kink i ryggen