Nynorskordboka
kalamitet
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein kalamitet | kalamiteten | kalamitetar | kalamitetane |
Opphav
gjennom fransk calamité; frå latin calamitasTyding og bruk
uheldig situasjon;
(pinleg) uhell eller ulykke
Døme
- råke ut i kalamitetar