Nynorskordboka
jomfru
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei jomfru | jomfrua | jomfruer | jomfruene |
Opphav
norrønt jungfrú, jumfrú; frå lågtysk ‘ung frue, adelsdame’Tyding og bruk
- eldre nemning for ung, ugift kvinne
Døme
- ei ung, vakker jomfru
- person som ikkje har hatt samleie (før: særleg om kvinne)
Døme
- ho var ugift, men ikkje jomfru;
- han sa han var jomfru
- reiskap til å stampe gatestein og vegfyll med
- i astrologi: person som er fødd i stjerneteiknet Jomfrua (mellom 23. august og 22. september)
Døme
- jomfruer har evne til å finne praktiske løysingar
Faste uttrykk
- gammal jomfrueldre, ugift kvinne;
peparmøy - jomfru MariaJesu mor