Artikkelside

Nynorskordboka

interim

substantiv inkjekjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
eit interiminterimetinteriminterima

Opphav

frå latin ‘i mellomtida, førebels’; jamfør inter-

Tyding og bruk

førebels tilstand;