Nynorskordboka
integritet
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein integritet | integriteten | integritetar | integritetane |
Opphav
gjennom fransk; frå latin integritas, av integer ‘heil, urørt’Tyding og bruk
- rett ein stat har til å vere sjølvstendig;sjølvstende
Døme
- garantere integriteten til dei små landa
- rett til å ikkje bli audmjuka;det å vere ukrenkjeleg
Døme
- ta vare på integriteten og verdigheita til pasienten
- det å ikkje la seg påverke av haldningar og meiningar andre har
Døme
- ta vare på integriteten sin
- datatryggleik som hindrar hacking og systemfeil