Nynorskordboka
innleiing
substantiv hokjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ei innleiing | innleiinga | innleiingar | innleiingane |
Tyding og bruk
- det å innleie (1);byrjing, opning
Døme
- trass i god innleiing tapte Noreg likevel landskampen
- innleiande del av skriftleg eller munnleg framstilling
Døme
- boka hadde ei lang innleiing;
- etter innleiinga hennar vart det ein hissig debatt