Nynorskordboka
høgtide
høgtida
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å høgtidaå høgtide | høgtidar | høgtida | har høgtida | høgtid!høgtida!høgtide! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| høgtida + substantiv | høgtida + substantiv | den/det høgtida + substantiv | høgtida + substantiv | høgtidande |
Tyding og bruk
- halde høgtid for, feire
Døme
- høgtide jul;
- høgtide minnet over mora
- gjere stas på
Døme
- høgtide sonen på bursdagen
- forsøkje å overtale;
Døme
- eg skal ikkje høgtide på deg