Nynorskordboka
høglendar, høglending
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein høglendar | høglendaren | høglendarar | høglendarane |
| ein høglending | høglendingen | høglendingar | høglendingane |
Tyding og bruk
person frå eit høgland