Nynorskordboka
hallik
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein hallik | halliken | hallikar | hallikane |
Opphav
av svensk hallick; jamfør halunkTyding og bruk
person som lever av og ofte organiserer at nokon andre prostituerer seg