Nynorskordboka
granat
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein granat | granaten | granatar | granatane |
Opphav
av latin granatus ‘som inneheld kjernar, kornete’; jamfør granittTyding og bruk
- granateple eller granattre
- krystallinsk halvedelstein som ofte blir brukt til smykke
Døme
- ein stein med raude granatar i
- prosjektil med holrom til sprengladning eller kjemisk stridsmiddel, røyk og liknande
Døme
- ein udetonert granat
- som etterledd i ord som
- branngranat
- geværgranat
- handgranat