Nynorskordboka
gradient
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein gradient | gradienten | gradientar | gradientane |
Opphav
gjennom engelsk, frå latin gradiens ‘gåande’; av grad (1Tyding og bruk
mål for endringa til ein fysisk storleik i rom eller tid;
til dømes graden av halling på veg eller endring i trykk eller temperatur