Nynorskordboka
gradient
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein gradient | gradienten | gradientar | gradientane |
Opphav
gjennom engelsk, frå latin gradiens ‘gåande’; av grad (1Tyding og bruk
mål for endringa til ein fysisk storleik i rom eller tid;
til dømes graden av halling på veg eller endring i trykk eller temperatur