Nynorskordboka
gloria
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit gloria | gloriaet | gloria | gloriaa |
Opphav
frå latin ‘ære, ry’Tyding og bruk
- fast innslag av lovprising i liturgien til gudstenesta eller messa i enkelte kyrkjesamfunn
- i overført tyding: velstand, glans, suksess
Døme
- alt er ikkje berre gloria i livet;
- det var lite gloria i vente for henne