Nynorskordboka
fyr 2
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein fyr | fyren | fyrar | fyrane |
Opphav
norrønt fýrr, frå lågtysk, same opphav som tysk Feuer; jamfør engelsk fireTyding og bruk
Døme
- setje fyr på;
- det tok fyr i papiret;
- har du fyr?
Døme
- gå i fyren
Døme
- fyren er i ustand
Faste uttrykk
- gje fyrfyre av skotvåpen
- i fyr og flamme
- i full fyr;
overtend- huset var i fyr og flamme
- sterkt oppglødd
- dei vart i fyr og flamme over ideen
- ta fyrbyrje å brenne