Nynorskordboka
fundamentalisme
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein fundamentalisme | fundamentalismen | fundamentalismar | fundamentalismane |
Tyding og bruk
- religiøs ideologi som byggjer på strengt bokstavleg tolking av heilage skrifter og krev at religionen skal danne grunnlaget for politiske og sosiale institusjonar i samfunnet
Døme
- kristen, islamsk, jødisk fundamentalisme
- usvikeleg, kompromisslaus tru eller haldning