Nynorskordboka
fronton
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein fronton | frontonen | frontonar | frontonane |
Uttale
frångtånˊgOpphav
frå fransk; av frontTyding og bruk
trekantforma, gavlliknande bygningsparti over dør eller vindauge på husfasade;