Nynorskordboka
framkalle
framkalla
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å framkallaå framkalle | framkallar | framkalla | har framkalla | framkall!framkalla!framkalle! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| framkalla + substantiv | framkalla + substantiv | den/det framkalla + substantiv | framkalla + substantiv | framkallande |
Tyding og bruk
- kalle fram
Døme
- framkalle noko i minnet
- få fram bilete av (film) ved hjelp av kjemikal
Døme
- framkalle ein film