Nynorskordboka
antagonisme
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein antagonisme | antagonismen | antagonismar | antagonismane |
Uttale
antagonisˊmeOpphav
frå gresk ‘motstand’Tyding og bruk
- sterk motsetnad;(personleg) fiendskap
- motsetnadshøve til dømes mellom kjemiske stoff
Døme
- antagonisme mellom kroppen og eit transplantert organ