Nynorskordboka
ferniss
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein ferniss | fernissen | fernissar | fernissane |
Opphav
gjennom lågtysk, frå fransk vernis; av mellomalderlatin veronixTyding og bruk
- olje eller lakk som størknar og gjev ei blank, dekkjande hinne
Døme
- tynne fernissen før bruk;
- leggje ferniss på måleriet
- i overført tyding: overflatisk glans, fin overflate;ytre lag som løyner det eigenlege innhaldet
Døme
- skrape i fernissen for å få fram dei faktiske meiningane;
- skjule seg bak ein ferniss av gode manerar