Nynorskordboka
anne
anna
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å annaå anne | annar | anna | har anna | ann!anna!anne! |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
anna + substantiv | anna + substantiv | den/det anna + substantiv | anna + substantiv | annande |
Opphav
norrønt anna; av annTyding og bruk
vere annsam;
skunde, drive (på)
Døme
- no får vi anne på