Nynorskordboka
emaljør
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein emaljør | emaljøren | emaljørar | emaljørane |
Opphav
frå franskTyding og bruk
handverkar som arbeider med emalje (1)
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein emaljør | emaljøren | emaljørar | emaljørane |