Nynorskordboka
ekvator
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein ekvator | ekvatoren | ekvatorar | ekvatorane |
Opphav
frå mellomalderlatin, av latin aequare ‘dele likt’; jamfør ekvi-Tyding og bruk
tenkt sirkellinje rundt jordkloten, eller annan klote, like langt frå begge polane
Døme
- landområda ved ekvator;
- passere ekvator;
- termisk ekvator