Nynorskordboka
ekspropriere
ekspropriera
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å eksproprieraå ekspropriere | eksproprierer | eksproprierte | har ekspropriert | eksproprier! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| ekspropriert + substantiv | ekspropriert + substantiv | den/det eksproprierte + substantiv | eksproprierte + substantiv | eksproprierande |
Opphav
gjennom fransk, frå mellomalderlatin; av latin ex ‘ut’ og proprius ‘eigen’Tyding og bruk
tvinge til å overføre eigedom eller liknande til det offentlege mot vederlag;
Døme
- kommunen eksproprierte fleire mål av garden til utbygginga av skulen og idrettsanlegget