Nynorskordboka
eksellense
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein eksellense | eksellensen | eksellensar | eksellensane |
Opphav
frå latin ‘prakt’; jamfør eksellereTyding og bruk
tidlegare brukt i tiltale til og omtale av personar i enkelte høge stillingar
Døme
- presidentar, eksellensar og politisk elite;
- Hans Eksellense