Nynorskordboka
tonic
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein tonic | tonicen | tonicar | tonicane |
Opphav
av engelsk ‘tonic’; frå gresk tonikos ‘å spenne’Tyding og bruk
- leskedrikk (1) med kullsyre brukt som blandevatn i drinkar
Døme
- blande seg ein gin og tonic;
- hell først gin, så tonicen i glaset