Nynorskordboka
dørk
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein dørk | dørken | dørkar | dørkane |
Opphav
jamfør nederlandsk durk, dork og lågtysk dorkTyding og bruk
golv i eit rom på eit skip;
golv i maskinrom
Døme
- plante beina trygt på dørken;
- bli sett til å skure dørken
Faste uttrykk
- gå i dørkenfalle i golvet;
svime av- han mista balansen og gjekk rett i dørken