Artikkelside

Nynorskordboka

døn, dønn 1

substantiv inkjekjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
eit døn	dønet	døn	døna
eit dønn	dønnet	dønn	dønna

Opphav

norrønt dynr; samanheng med dun ( og dynje

Tyding og bruk

sterk, hol lyd med kraftig gjenlyd;

Døme

høyre dønet frå tora