Nynorskordboka
dølamål, dølemål
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit dølamål | dølamålet | dølamål | dølamåla |
eit dølemål | dølemålet | dølemål | dølemåla |
Opphav
jamfør mål (2Tyding og bruk
- mål (2, 2) i ein fjelldal, ofte brukt om dialekten i Gudbrandsdalen