Nynorskordboka
smugkike, smugkikke
smugkika, smugkikka
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å smugkikaå smugkike | smugkik | smugkeik | har smugkike | smugkik! |
| smugkikar | smugkika | har smugkika | smugkik!smugkika!smugkike! | |
| å smugkikkaå smugkikke | smugkikkar | smugkikka | har smugkikka | smugkikk!smugkikka!smugkikke! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| smugkiken + substantiv | smugkike + substantiv | den/det smugkikne + substantiv | smugkikne + substantiv | smugkikande |
| smugkika + substantiv | smugkika + substantiv | den/det smugkika + substantiv | smugkika + substantiv | |
| smugkikka + substantiv | smugkikka + substantiv | den/det smugkikka + substantiv | smugkikka + substantiv | smugkikkande |
Tyding og bruk
kikke på noko i smug
Døme
- dei stod og smugkika inn