Nynorskordboka
mikkmakk
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit mikkmakk | mikkmakket | mikkmakk | mikkmakka |
Opphav
etter tysk MickmackTyding og bruk
bryderi, rot (2
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit mikkmakk | mikkmakket | mikkmakk | mikkmakka |