Nynorskordboka
ame 1
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei ame | ama | amer | amene |
Opphav
gjennom lågtysk og mellomalderlatin; frå gresk ‘vasspann’Tyding og bruk
- eldre rommål: 4 anker (2, 1)
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei ame | ama | amer | amene |