Nynorskordboka
tåpelegheit
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei tåpelegheit | tåpelegheita | tåpelegheiter | tåpelegheitene |
Tyding og bruk
noko som er tåpeleg;
Døme
- lire av seg mange tåpelegheiter
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei tåpelegheit | tåpelegheita | tåpelegheiter | tåpelegheitene |