Nynorskordboka
artikulert
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| artikulert | artikulert | artikulerte | artikulerte |
Uttale
artikuleˊrtOpphav
av artikulereTyding og bruk
som gjev tydeleg uttrykk for meiningane sine;
Døme
- ein artikulert og intelligent kritikar av samtida