Nynorskordboka
amalgam
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit amalgam | amalgamet | amalgam | amalgama |
Uttale
amalgaˊmOpphav
gjennom mellomalderlatin og arabisk; frå gresk malagma ‘mjuk masse’Tyding og bruk
(viss mengd av ei) legering av kvikksølv og eit anna metall, tidlegare brukt til tannfylling