Nynorskordboka
funke
funka
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å funkaå funke | funkar | funka | har funka | funk!funka!funke! |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
funka + substantiv | funka + substantiv | den/det funka + substantiv | funka + substantiv | funkande |
Opphav
frå svensk funka, kortform av funktioneraTyding og bruk
fungere, funksjonere, verke
Døme
- det nye systemet funkar bra;
- taktikken funka ikkje særleg godt