Artikkelside

Nynorskordboka

coil, koil

substantiv hankjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
ein coil	coilen	coilar	coilane
ein koil	koilen	koilar	koilane

Uttale

kåil

Opphav

gjennom engelsk, frå gammalfransk, av latin colligere ‘samle’; same opphav som kveil

Tyding og bruk

transformator i ein forbrenningsmotor;

induksjonsspole