Nynorskordboka
vilkårlegheit
substantiv hokjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ei vilkårlegheit | vilkårlegheita | vilkårlegheiter | vilkårlegheitene |
Tyding og bruk
vilkårleg handling eller framferd;
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ei vilkårlegheit | vilkårlegheita | vilkårlegheiter | vilkårlegheitene |