Nynorskordboka
fortrinn
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit fortrinn | fortrinnet | fortrinn | fortrinna |
Opphav
frå lågtysk opphavleg ‘steg framover, rett til å gå føre’; av for- (1Tyding og bruk
eigenskap, gode;
Døme
- han har eit naturleg fortrinn;
- fortrinn og manglar