Article view

Nynorskordboka

lege 2, lækjar

noun masculine
Inflection table for this noun
singularplural
indefinite formdefinite formindefinite formdefinite form
ein lækjarlækjarenlækjararlækjarane
ein legelegenlegarlegane

Etymology

jamfør gammalsvensk substantiv læki(r) og gammaldansk læke, jamfør norrønt læknir, læknari av lækna ‘lækje’; av lækje

Senses and Example Sentences

  1. person med medisinsk embetseksamen som har fått offentleg løyve til å lækje sjukdomar;
    Example
    • søkje lege;
    • sende bod etter legen
  2. brukt som etterledd i samansetningar: person med liknande utdanning og arbeid som ein lege (2, 1)

Set phrases

  • lege i spesialisering
    lege (2, 1) som er under opplæring for å bli spesialist (1) i eit gjeve felt;
    forkorting LIS
    • ein lege i spesialisering er utdanna lege, men har ikkje fullført spesialisering;
    • ho er lege i spesialisering i nevrologi