Bokmålsordboka
veltalenhet
substantiv hankjønn eller hunkjønn
| kjønn | entall | flertall | ||
|---|---|---|---|---|
| ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form | |
| hankjønn | en veltalenhet | veltalenheten | veltalenheter | veltalenhetene |
| hunkjønn | ei/en veltalenhet | veltalenheta | ||
Betydning og bruk
Eksempel
- være kjent for sin veltalenhet