Bokmålsordboka
stivfryse
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å stivfryse | stivfryser | stivfrøsstivfrøys | har stivfrosset | stivfrys! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | flertall | |
| stivfrossen + substantivstivfrosset + substantiv | stivfrosset + substantiv | den/det stivfrosne + substantiv | stivfrosne + substantiv | stivfrysende |
Opphav
jamfør fryse (1Betydning og bruk
bli hard av frost;
jamfør stivfrossen