Bokmålsordboka
beinfly, beinflyge
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å beinfly | beinflyr | beinfløy | har beinfløyet | beinfly! |
har beinflydd | ||||
å beinflyge | beinflyger | har beinfløyet | beinflyg! |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | flertall | |
beinfløyen + substantivbeinfløyet + substantiv | beinfløyet + substantiv | den/det beinfløyne + substantiv | beinfløyne + substantiv | beinflyende |
beinflydd + substantiv | beinflydd + substantiv | den/det beinflydde + substantiv | beinflydde + substantiv | |
beinfløyen + substantivbeinfløyet + substantiv | beinfløyet + substantiv | den/det beinfløyne + substantiv | beinfløyne + substantiv | beinflygende |
Betydning og bruk
løpe fort
Eksempel
- beinfly i motbakkene;
- beinfly på ski