Bokmålsordboka
piffe
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å piffe | piffer | piffa | har piffa | piff! |
piffet | har piffet | |||
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | flertall | |
piffa + substantiv | piffa + substantiv | den/det piffa + substantiv | piffa + substantiv | piffende |
piffet + substantiv | piffet + substantiv | den/det piffede + substantiv | piffede + substantiv | |
den/det piffete + substantiv | piffete + substantiv |
Faste uttrykk
- piffe oppgi piff, sette mot, fart i