Bokmålsordboka
krasse
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å krasse | krasser | krassa | har krassa | krass! |
| krasset | har krasset | |||
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | flertall | |
| krassa + substantiv | krassa + substantiv | den/det krassa + substantiv | krassa + substantiv | krassende |
| krasset + substantiv | krasset + substantiv | den/det krassede + substantiv | krassede + substantiv | |
| den/det krassete + substantiv | krassete + substantiv | |||
Opphav
fra lavtysk eller tyskBetydning og bruk
Eksempel
- katten krasset på døra
- skrive eller tegne slurvete;
Eksempel
- krasse ned noen ord