Bokmålsordboka
irrgrønn, eirgrønn
adjektiv
entall | flertall | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | |
eirgrønn | eirgrønt | eirgrønne | eirgrønne |
irrgrønn | irrgrønt | irrgrønne | irrgrønne |
entall | flertall | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | |
eirgrønn | eirgrønt | eirgrønne | eirgrønne |
irrgrønn | irrgrønt | irrgrønne | irrgrønne |