Bokmålsordboka
hullete, hullet, hølet, hølete
adjektiv
entall | flertall | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | |
hølet | hølet | hølete | hølete |
hølete | hølete | ||
hullet | hullet | hullete | hullete |
hullete | hullete |
Betydning og bruk
- som har (mange) hull
Eksempel
- veien var hullete og fæl;
- en hullete strømpe
Eksempel
- en hullete framstilling