Bokmålsordboka
steinløs 2, steinlaus 2, stenløs
adjektiv
| entall | flertall | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | |
| steinlaus | steinlaust | steinlause | steinlause |
| steinløs | steinløst | steinløse | steinløse |
| stenløs | stenløst | stenløse | stenløse |
Opphav
av stein (2Betydning og bruk
om steinfrukt og bær: uten steiner;
Eksempel
- små, steinløse druer