Bokmålsordboka
storskratte
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å storskratte | storskratter | storskratta | har storskratta | storskratt! |
| storskrattet | har storskrattet | |||
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | flertall | |
| storskratta + substantiv | storskratta + substantiv | den/det storskratta + substantiv | storskratta + substantiv | storskrattende |
| storskrattet + substantiv | storskrattet + substantiv | den/det storskrattede + substantiv | storskrattede + substantiv | |
| den/det storskrattete + substantiv | storskrattete + substantiv | |||
Betydning og bruk
le høyt og inderlig;
Eksempel
- hele salen storskrattet