Enkelt søk | Begge ordbøkene

Bokmålsordboka 0 oppslagsord

verb

balanseˊre; balangseˊre

halde, vere i likevekt;
vege jamt
Døme
- balansere ei stong på fingeren;
- balansere på ein bom;
- balansere ei skålvekt
i bokføring: vise samsvar mellom debetsida og kreditsida
Døme
- få rekneskapen til å balansere
brukt som adjektiv: med stor sinnsro;
sakleg, nøktern;
(vel) tilpassa
Døme
- ein balansert person;
- ei balansert framstilling av ei sak;
- eit balansert trafikksystem